"Lessen uit de geschiedenis van de aarde"

De onderstaande figuur toont de zeeniveau's uit heden en verleden als functie van de gemiddelde wereld temperatuur. In het Eoceen was deze temperatuur zo hoog dat er geen grote ijskappen aan de polen aanwezig waren. Het zeeniveau - gecorrigeerd naar de huidige gemiddelde oceaan diepte van 3800 m - stond t.o.v. het heden zo'n 70 m hoger. De licht blauwe rechte verbindt dit punt met de gegevens van de laatste ijstijd (Last Glacial Maximum), toen het zeeniveau 120 m lager stond dan tegenwoordig. Dit ogenschijnlijk eenvoudige lineaire verband toont een zeeniveau verandering van zo'n twee honderd meter over een temperatuur interval van slechts tien à elf graden Celsius.

PawPlot - P.Duinker

Bron: De Toekomst van de Oceanen... , WBGU 2006. De tekst in de figuur en de titel zijn klikbaar en leiden naar meer informatie. Voor een website met de zeeniveau gegevens sinds 1880 klik hier.

  De figuur geeft geen uitsluitsel over de vraag: Hoe lang duurt het voordat het ijs van Groenland en West-Antarctica gesmolten is t.g.v. de verwachte temperatuurstijging in deze eeuw van (3±1)° Celsius? Rijst de zee gelijk op met de temperatuur of is er een vertraging van honderden of zelfs duizenden jaren? Gerelateerd aan deze vraag vermeld een rapport aan de Duitse regering uit 2006 het volgende over het smelten van het ijs na de laatste ijstijd:

The end of the last ice age provides information about the possible rate of sea-level rise. At that time the global average temperature rose by around 4–7 °C, an amount that is also reached in pessimistic scenarios for the future. But the warming at that time took around 5000 years, which is much slower than the present trend.
From 15,000 to 10,000 years ago sea level rose by around 80m, an average of 1.6 m per century (Fairbanks, 1989). During some intervals rates of up to 5 m per century were reached (Clark et al., 2004).
These values cannot simply be applied to today’s situation. The ice sheets at that time were considerably larger, which means the melting regions on the margins were greater, allowing a greater flow of meltwater. In addition, due to Earth’s orbital cycles around the sun (Milankovich cycles; Ruddiman, 2000), the incoming solar radiation at high latitudes of the Northern Hemisphere was considerably stronger, a situation that cannot be directly compared with the global increase in greenhouse gas concentrations. These two factors suggest higher melting rates at the end of the ice age than during the present warming. The much slower warming at that time, by contrast, would suggest lower melting rates. In fact, the disappearance of ice sheets at that time for the most part kept pace with the gradual climate warming, so the assumption that ice masses would have melted significantly more rapidly with faster warming is quite plausible.

Zie voor de referenties in het bovenstaande citaat de WBGU publicatie. Op de volgende webpagina worden de voorspellingen getoond voor 2100 en 2300 van de zeeniveau's.